เพื่อนซี้ที่ฉันรักไม่มีทางเป็นใคร...ถ้าไม่ใช่เธอ

ข้อมูลเบื้องต้น

เพื่อนซี้ที่ฉันรักไม่มีทางเป็นใคร...ถ้าไม่ใช่เธอ

เนื้อเรื่อง

เพื่อนซี้ที่ฉันรักไม่มีทางเป็นใคร...ถ้าไม่ใช่เธอ

       ตลอดเวลาสามปีที่ผ่านมารู้ไหมไวแค่ไหนเราเล่นเราเที่ยวเราสนุกร้องไห้,หัวเราะ และยิ้มมาด้วยกันไม่นึกเลยว่าเราจะต้องจากกันแล้วช่วงสามปีเรามีความสุขมากที่มีเพื่อนอย่างเธอหลายคนดูถูกพวกเราที่พวกเราเรียนโรงเรียนบ้านนอกความฝันของพวกเราคือการทำให้พวกเขารู้ว่าเด็กบ้านนอกก็สามารถเรียนโรงเรียนในเมืองที่มีชื่อเสียงได้และความฝันของเราก็เป็น....จริง

       แก๊งของพวกเราชื่อ WANKOEH รู้ไหมทำไมพวกเราตั้งชื่อแก๊งอย่างนี้เพราะพวกเราชอบคำว่า วานฬ์ จึงเอามาเขียนเป็นภาษาอังกฤษ ส่วนคำว่า KOEH เป็นชื่อนักร้องที่พวกเราชอบมารวมกันเกิดเป็นชื่อแก๊งอย่างนี้แหละเพื่อนของฉันมีสามคนรวมฉันเป็นสี่แต่สนิทที่สุดก็คือน้ำนี่แหละส่วนฉันก็ชื่อน้ำเราชอบไปไหนด้วยกันตอนแรกๆเราสนิทกันมากตอน ม.1 เราไปไหนมาไหนด้วยกันตลอดจนใครๆถ้าจะเรียกเราต้องเรียกทั้งคู่แต่พอขึ้นตอน ม.2 เราอาจจะทะเลาะกันบ้างหรือบางครั้งอาจจะห่างเหินกันแต่เราสองคนก็มาสนิทกันตอนขึ้น ม.3 เราตั้งจุดหมายไว้เลยว่าเราสองคนจะไปสอบโรงเรียนประจำจังหวัดแห่งหนึ่งให้ได้เพราะเราสองคนทนไม่ได้ที่ใครๆก็ว่าโรงเรียนที่เราเรียนปล่อยเกรดเด็กไม่ได้เก่งจริงๆหรอกคำนี้ทำให้เราสองคนมีความมุ่งมั่นที่จะทำให้คนพวกนั้นเห็นว่าโรงเรียนของเราก็มีคุณภาพเราสองคนจึงไปสอบถึงแม้จะลำบากบ้างต้องเดินจนเมื่อยรอรถเมล์เกือบสองชั่วโมงแต่เราก็จะรอเพราะเราสองคนมีจุดมุ่งหมายเหมือนกันวันฟังผลเราไปกันด้วยความหวังหวังว่าจะติดบ้างและเมือไปถึงป้ายประกาศมีชื่อติดอยู่ด้วยโรงเรียนของเราติดแล้วถึงแม้เราจะไม่ติดก็ตามแต่เพื่อนของเราติดเมื่อเพื่อนของเราติดเราไม่ติดเราก็คงเรียนกันคนล่ะโรงเรียนสินะน้ำตาไหลมากมายตอนกลับบ้านไหลเพราะความดีใจและเสียใจดีใจที่เด็กโรงเรียนของเราสอบติดสายวิทย์-คณิตแต่เสียใจที่เราสองคนจะไม่ได้เรียนที่เดียวกันแล้วแต่เราจะไม่ลืมเธอเลยเราจะจำไว้นะว่าแกคือทุกอย่างบางครั้งเป็นเพื่อนเป็นพี่เป็นแม่(ก็มี)บางครั้งเราก็แกล้งเป็นแฟนกันตอนนั้นมีพี่คนหนึ่งจะมาจีบเราเรากับน้ำเลยแกล้งเป็นแฟนกันหอมแก้มกันโชว์พี่เขพี่เขาเลยเลิกยุ่งกับเราไปเลยต้องขอบใจจริง

        วันแห่งการจากลาก็มาถึงวันปัจฉิมทั้งดีใจที่ได้เจอเพื่อนรักทุกคนและเสียใจที่จะไม่ได้พบกับเพื่อนรักอีกก็ขอให้มีความสุขกับที่เรียนใหม่นะเราจะเป็นเพื่อนกันตลอดไปแก๊งของเราถึงแม้จะอยู่ไม่ครบแต่ยังไงมันก็ยังเป็นแก๊งของเราอยู่นะไม่มีใครมาแทนที่ของแกได้หรอกนะและจะไม่มีใครเอาแกออกไปจากแก๊งและหัวใจของพวกเรามีหลายครั้งที่พวกเราแอบนินทราอาจารย์ด้วยกันแอบล้อเลียนน้ำเสียงของอาจารย์จากนี้ไปคงไม่มีแล้วสินะคนที่เดินคู่กับเราให้อาจารย์เรียกน้ำเล็กน้ำใหญ่คงไม่มีเพลงเกาหลีที่เธอบ้าสุดชีวิตมาเปิดให้เราฟังคงไม่มีเพื่อนที่ชอบเล่น(ตีน)กับเพื่อนคงไม่มีหัวหน้าห้องที่แสนดีจากนี้คงไม่มีอีกแล้วแต่สิ่งที่ยังเหลือคือมิตรภาพและความรักที่เรามอบให้กันเสมอมาสุดท้ายนี้ขอให้แกมีความสุขมากๆนะเขียนมากไม่ได้และเดี๋ยวร้องให้ออกมาลาก่อนเพื่อนรักเราคงได้เจอกันอีกนะ